Sıhhat çalışanlarımız zelzele bölesinde 7 gündür of bile demeden kesintisiz sıhhat hizmeti vermeye devam ediyor.

Sağlık çalışanı olup, sarsıntı bölgesinde vazife yaparken, konutu yıkılan, yakınlarını kaybeden, aile bireylerini, arkadaşlarını, yakınlarını kaybederek, depremzede olan sıhhat çalışanlarımızın her biri,  bağrına taş bastı,  sessiz çığlıklarıyla, için için ağlayarak vazifelerine devam ediyorlar. Her bir arkadaşımızı alınlarından öpüyoruz. Güzel ki varsınız.

Ancak, her vakit olduğu üzere on binlerce vatandaşımızın hayatını kaybettiği zelzelede tıpkı vakitte depremzede olan sıhhat çalışanlarımızın tekrar sesini duyan, gözyaşını silen yok.

İskenderun devlet hastanesinde A blokta arkadaşlarını kaybeden sıhhat çalışanları diyor ki, zelzele esnasında hastanede olanların bir kısmı göçük altında, misyonda olmayıp meskeninde olanların konutları yıkıldı. Yaralı olan, aileleri dağılan binlerce sıhhat çalışanı var. 

Ve bir tarafta öbür vilayetlerimizden bölgeye gitmek isteyen sıhhat çalışanları, öbür tarafta işçi eksiği var diye vazifeye çağrılan depremzede hekimler, hemşireler, teknisyenler, 112 çalışanları. 

Depremden etkilenip vazifeye devam eden, vazifeye çağrılan sıhhat çalışanlarına,  hiçbir yetkili sormuyor, psikolojiniz nasıl? Konutunuz yıkıldı mı? Aileniz ne durumda? Diye.

Milletimize hizmet edecek olan sıhhat çalışanlarımız öncelikle kendilerinin ve ailelerinin inançta olduğunu bilmeli ki, kusur kabul etmeyen sıhhat hizmeti sunumunda yanılgı hissesi asgarî düzeye insin.

Sosyal medyaya yansıyan imgede, bir sıhhat çalışanımız Sıhhat Bakanına kaygısını anlatmaya çalışıyor; “ bir şey anlatabilir miyim, bizim bu gün ameliyathanede çalışıyorum 7. Günümüz çok güç durumdayız yani o kadar makus kaidelerde çalıştık ki, o hastaları o ampütasyonları her şeyi görerek bu türlü artık hudut krizleri, yani bizde depremzedeyiz kimse bizi anlamıyor lütfen bu mevzuda bir şeyler yapın.  Ne olur” diye yalvararak sıkıntısını anlatmaya çalışırken Sıhhat Bakanının yoluna devam etmesi, yanındaki bürokratların bakan beyefendisi ortamdan uzaklaştırmaya çalışması ve sıkıntısını anlatmaya çalışan işçiye “görevdesiniz şu anda” diye uyarması sıhhat çalışanlarının durumunu anlamak açısından epey kıymetli.

Sayın Sıhhat Bakanımızın yaptığı açıklamalarda;  “Afet bölgesinde vazife yapmakta olan sıhhat çalışanlarımızdan depremzede yakınları bulunanların, idari müsaadeli sayılabileceği…” ve “Afet bölgesindeki sıhhat tesislerimizde vazife yapan işçilerimizden birinci derece yakını vefat eden, yaralanan yahut göçük altında kalan ve bu nedenle misyonunu sürdüremeyecek duruma gelenler için 20 Şubat 2023 tarihine kadar idari müsaade verilmesi konusunda gerekli kolaylığın sağlanması…”  açıklamalarındaki tabirler kesin tabirler olmamakla birlikte kâfi de değildir. 

Peki ne yapılabilir?

Öncelikle bölgede hizmet eden sıhhat çalışanlarımızın önüne hiçbir koşul konulmadan isteyen arkadaşlarımız dinlendirilmesi, Üç beş aylık, süreksiz müddetli bile olsa, isteyen sıhhat çalışanlarımızın, öbür bölgelerdeki çalışanlarımızla yer değiştirebilmesi, Sarsıntı bölgesinde yakınları olanların istemeleri durumunda, memleketlerine tayinlerinin yapılması.

Deprem kaygısıyla misyon yapmamak için yeteri kadar sahra hastaneleri kurulması, sıhhat çalışanlarımızın morali, motivasyonu ve hizmet kalitesi açısından kıymetli olduğunu düşünüyoruz. 

10 binlerce vatandaşımızın hayatını kaybettiği bu zelzelede sarsıntıya dayanıksız raporu olup, yıkılan hastaneler göstermiştir ki, halkımıza hizmet edecek olan sıhhat kuruluşlarımız günün koşullarına nazaran, son teknolojiyle, sarsıntıya sağlam biçimde yapılmalıdır ki, yıkılmasın. 

Ve bölgedeki en kıymetli külfetlerden birinin de, koordinasyonsuzluk olduğunu yeniden bölgedeki arkadaşlarımız söz ediyorlar. Bölgeye gidip saatlerce bekleyenler, hava alanlarında saatlerce bekletilenler de yaşanan düşüncelerden  bazıları.

Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı